همزمان با شروع دوران کارورزی‌مان در بیمارستان، برای هریک از ما مُهری تهیه کردند که نام و نام خانوادگی‌مان روی آن حک شده بود. باید این مهر را پای تمام دستوراتی که در پرونده‌ی بیماران می‌نوشتیم، می‌زدیم. این مهر از نظر قانونی ارزشی نداشت، چون هنوز دانش‌جو بودیم و شماره‌ی نظام پزشکی نداشتیم، اما وادارمان می‌کرد مسئولیت نوشته و دستورمان را به‌عهده بگیریم. همین باعث می‌شد بیشتر دقت کنیم تا دستورات صحیحی بنویسیم و اشتباهی مرتکب نشویم.


بعضی از دوستان هستند که با اسم خودشان فعالیت نمی‌کنند و نام مستعار برمی‌گزینند. شاید در نگاه اول این کار چندان هم بد نرسد، چون به‌نظر می‌آید موجبات آزادی بیشتر نویسنده را فراهم می‌کند. البته که خیلی از نونویسندگان نام مستعار را برمی‌گزینند، چون عزت نفس کافی ندارند. می‌ترسند بد بنویسند و آبرویشان برود. اگر بپذیریم که در ابتدای مسیر نوشتن همه‌مان بد می‌نویسیم، دیگر این دغدغه را نخواهیم داشت.


هیچ‌کس از شکم مادر نویسنده زاده نمی‌شود. در آغاز همه بد می‌نویسیم، اما اگر تسلیم نشویم و ادامه دهیم کم‌کم پیشرفت می‌کنیم و به نویسنده‌ی خوبی تبدیل می‌شویم. باید توجه داشت اسم ما همانند همان مُهر پزشکان عمل می‌کند. وقتی با اسم اصلی خودمان در شبکه‌های اجتماعی اکانت می‌سازیم و زیر هر نوشته ناممان را می‌نویسیم، باعث می‌شود جدی‌تر عمل کنیم و مسئولیت نوشته‌هایمان را به عهده بگیریم.


❗️زیان‌های استفاده از نام مستعار

□ نام مستعار شما را بی‌دقت بار می‌آورد. وقتی می‌دانید کسی نمی‌داند این نوشته‌ی شماست، در انتخاب موضوع، برگزیدن واژه‌ها و رعایت علائم نگارشی سخت‌گیری نمی‌کنید و هر متن شلخته‌ای را منتشر می‌کنید، چون مسئولیت نوشته با شما نیست.


□ اسم مستعار شما را بی‌انگیزه می‌کند. وقتی می‌دانید هر چقدر هم خوب بنویسید کسی نخواهد فهمید که این‌ها نوشته‌ی شماست، با خودتان می‌گویید: «نوشتن و ننوشتنتم چه فرقی می‌کند؟ اصلاً چرا بنویسم وقتی کسی نمی‌داند من نویسنده‌ام.» این کار از شوق شما می‌کاهد و حتا ممکن است نوشتن را رها کنید.


□ نام مستعار باعث می‌شود اعتبارتان زیر سؤال برود. به اکانت‌های بی‌نام‌ونشان در شبکه‌های اجتماعی بیندیشید. آیا این افراد همان‌هایی نیستند که زیر پست‌های دیگران فحاشی می‌کنند و آن‌ها را به باد تمسخر می‌گیرند؟ زمانی که شما لقب عجیب‌وغریبی برای خود برمی‌گزینید، ناخودآگاه در ذهن دیگران همان‌ اکانت‌های ترول تداعی می‌شوند؛ پس هرچقدر هم که خوب بنویسید به شما اعتماد نمی‌کنند.


اگر شما سیاسی نمی‌نویسید، تحت‌تعقیب پلیس نیستید، برای کشوری جاسوسی نمی‌کنید و یا کسی به قتل تهدیدتان نمی‌کند، دلیلی ندارد که با اسم مستعار بنویسید. همین حالا تصمیم بگیرید زیر تمام نوشته‌هایتان نام اصلی خود را بنویسید و به پیشرفت خود کمک کنید.



✍️ میتراجاجرمی