گفت: در روزهای آغازین نوشتن، خیلی ایده داشتم و راحت‌تر می‌نوشتم، اما حالا احساس می‌کنم هیچ ایده‌ای ندارم؟ تو چطور هر روز ایده‌ای برای نوشتن داری؟

گفتم: طبیعی است که در ابتدای کار حرف‌های زیادی برای نوشتن داشته باشیم؛ خاطرات و سخنانی که سال‌ها در دلمان تلنبار شده را بیرون می‌ریزیم و نوشته‌ای هرچند خام‌دستانه هوا می‌کنیم و خوش‌حال هم هستیم، اما کم‌کم این اندوخته‌ی ناچیز ته می‌کشد. به جایی می‌رسیم که دیگر چیزی در چنته نداریم. نوشتن نادانی‌مان را به رخمان می‌کشد.

گفت: دقیقاً من در چنین حالتی هستم. دیگر نمی‌دانم درباره‌ی چه بنویسم. آیا باید نوشتن را کنار بگذارم؟

گفتم: برای همه‌ی افرادی که در مسیر نوشتن هستند، این مسئله پیش می‌آید. اینجاست که آدم‌ها دو دسته می‌شوند: گروه نخست آن‌هایی هستند که تسلیم می‌شوند و نوشتن را رها می‌کنند، اما گروهی هم هستند که از نادانی و بی‌سوادی‌شان نردبانی می‌سازند برای پیشرفت.

گفت: چطور؟

گفتم: نوشتن هر روز به ما تلنگر می‌زند که تهی هستیم و چیزی نمی‌دانیم، اما کسی که جدی است می‌کوشد بر این نادانی غلبه کند پس هر روز نکته‌ی جدیدی می‌آموزد، در دوره‌های مختلف شرکت می‌کند، کتاب‌های تازه می‌خواند، می‌کوشد تجربه‌های جدید بسازد و از دل همین آموخته‌ها متن نویی بیرون می‌آید . این نوشته هم برای خودش مفید است و هم برای دیگران.

گفت: اما شاید هر روز نتوانم درس تازه‌ای بیاموزم، راه دیگری نیست؟

گفتم: چرا. از کتاب‌ها بنویس. خلاصه‌ای از کتاب را بنویس و تلاش کن برداشت‌های خودت را شرح دهی.

گفت: اما من نمی‌توانم روزی یک کتاب بخوانم.

گفتم: راه ساده‌تری هم هست. هر روز یک داستان کوتاه بخوان و بعد یادداشتی درباره‌ی آن بنویس. این کاری است که در دوره‌ی «صد داستان» انجام می‌دهیم و نتایج خوبی هم گرفتیم. خواندن یک داستان کوتاه زمان زیادی از تو نمی‌گیرد. داستان را خلاصه کن و سپس بکوش آن را تحلیل کنی. این روش علاوه‌بر این‌که کمک می‌کند هر روز ایده‌ای برای نوشتن داشته باشی، تکنیک‌های نوشتن داستان را هم به تو خواهد آموخت. درواقع با یک تیر دو نشان می‌زنی. از این بهتر چه می‌خواهی؟

گفت: به نظر جالب می‌آید. حتماً امتحانش می‌کنم.

گفتم: و یک نکته را به‌خاطر بسپار. هیچ‌وقت در مسیر نوشتن عجول نباش. انتظار نداشته باش ایده‌ها فوراً خودشان را به تو نشان بدهند. تو فقط استمرار را حفظ کن. هر چقدر که جلوتر بروی، چشم و گوشت بیشتر باز می‌شود و راحت‌تر می‌توانی ایده‌ها را شکار کنی.

✍️ میتراجاجرمی