صبح را با پیامی از دوستی که دیروز با او صحبت کرده بودم، آغازیدم. نوشته بود کانال تلگرامی‌اش را ساخته و لینک کانال را برایم فرستاده بود. خیلی خوش‌حال شدم که حرف‌هایم تأثیرشان را گذاشته و او را به برداشتن یک قدم هرچند کوچک ترغیب کرده بود.


مدتی است نوشته‌های کوتاهی می‌نویسم با مضمون گفتند... اما نگفتند... . می‌کوشم درس‌های به‌دردنخوری که در مدرسه به خوردمان دادند را به درس‌هایی که باید می‌گفتند و نگفتند، پیوند دهم. چند نمونه:

گفتند سه‌نقطه را در پایان جمله‌ای بگذار

که ناتمام مانده باشد

اما هیچ‌کس نگفت سه‌نقطه را

کجای عشق تو بگذارم

که تمام نشود...


گفتند عدد اول عددی است

که فقط بر خودش بخش‌پذیز باشد

اما هیچ‌کس نگفت برای شاد بودن

لازم نیست در زندگی اول باشی

همین‌که خودت باشی کافی‌ست


گفتند «غصه» را با «غین» بنویس، نه با قاف

اما هیچ‌کس نگفت غصه را چگونه بنویسم

که به قصه‌ای تبدیل شود

با پایانی خوش


نمی‌دانم اسم این نوشته‌ها را چه بگذارم. ردپایی از شعر، قطعه‌ی ادبی و حتا کاریکلماتور در آن‌ها به چشم می‌خورد. امیدوارم مرد اول کاریکلماتور ایران یا پدرجد کاریکلماتور یا یگانه شاه‌ماهی عرصه‌ی کاریکلماتور، این نوشته‌ها را نبییند، چون آن وقت است که فریاد وااسفا و وامصیبتا سر می‌دهند که ژانر پرمایه‌ی کاریکلماتور، به فنا رفت.


به یاد دارم یک بار از استاد کلانتری شنیدم که می‌گفت لازم نیست روی نوشته‌هایتان اسم بگذارید. شما فقط بنویسید. این کار منتقدان است که نوشته‌ها را ژانربندی کنند. به نظرم این حرف کاملاً درست است. مهم این است که متن خلاقانه نوشته شده باشد و به دل مخاطب بنشیند. این‌که در کدام ژانر قرار بگیرد، چه اهمیتی دارد؟ به‌هرحال امروز فایلی در ورد باز کردم با عنوان «گفته‌ها و نگفته‌ها»، تا این نوشته‌های بی‌ژانر را در آن ثبت کنم.


امروز استاد کلانتری لایو پرسش و پاسخ در اینستاگرام، برگزار کرد. لایوها را خیلی دوست دارم؛ حس نوستالژیکی برایم دارد. اما سؤال‌های دوستان معمولاً تکراری است. پرسش‌هایی ازقبیل چطور ناشر خوب پیدا کنم، نویسندگی را از کجا شروع کنم، چطور کتاب چاپ کنم، وبلاگ چیست، چرا به‌جای اینستاگرام و تلگرام باید در وبلاگ شخصی‌مان بنویسیم و... . با یک جست‌وجوی ساده در سایت استاد کلانتری می‌توان به پاسخ همه‌ی این پرسش‌ها رسید. البته که پاسخ‌های استاد کلانتری همیشه حاوی نکات تازه است. این لایو به‌طور موقت ذخیره شده است، اگر دوست دارید آن را در صفحه‌ی اینستاگرام شاهین کلانتری، می‌توانید تماشا کنید.